انواع فعل در زبان انگلیسی + مثال

فعل چیست؟

فعل ها در زبان های جهانی که وجود دارد که بیان کننده حالات روحی انسان است .فعل ها مهم ترین رکن جمله ها است و پیام رو به مخاطب می رسانند.فاعل در حال انجام چه کاری است، به چه فکر می‌کند و چه احساسی دارد.

فعل‌ها نقشی مهم و اساسی را در ساختار یک جمله ایفا می‌کنند. افعال در واقع ریشه یک گزاره هستند و همراه با فاعل، یک جمله کامل را ایجاد می‌کنند؛ بنابراین جمله‌ای بدون فعل وجود ندارد. همان گونه که فعل در زبان فارسی دارای انواع مختلفی است، در زبان انگلیسی نیز افعال مختلفی وجود دارد

تعریف: به کلمه ای که عمل، حالت یا رویدادی را نشان می دهد فعل می گویند.

این جزء ضروری یک جمله است و به عنوان روح زبان شناخته می شود.

انواع مختلف افعال انگلیسی
به طور کلی افعال در انگلیسی به دو دسته‌ی کلی تقسیم می‌شوند:

۱- افعال حالتی (state verbs)

۲- افعال حرکتی (action dynamic verbs)

افعال حالتی

این دسته از افعال تنها حالت را بیان می‌کنند و نه انجام کاری را. همچینی در افعال حالتی از زمان‌های استمراری استفاده نمی‌کنیم، به طور مثال play یک فعل کنشی است و فرم استمراری آن به شکل playing می‌باشد در حالیکه برای فعلی مانند be که حالتی محسوب می‌شود زمان استمراری‌ای تعریف نشده است
to be or not to be

افعال حالتی یا حسی شامل فعل‌های ربط مثل be و افعال حسی دیگر می‌شوند که جهت توصیف یا تکمیل کردن مفهوم یک جمله استفاده می‌شوند. برای این کار نیز از گزاره‌های اسمی یا وصفی کمک می‌گیرند. باقی فعل‌های حالتی فعل‌هایی هستند که احساسات، تملک، شناخت و حالات یا خصوصیات فاعل یا شی را بیان می‌کنند. به مثال‌های زیر توجه کنید:

She likes old buildings.
او ساختمان های قدیمی را دوست دارد.

Ali likes chocolate ice cream
علی بستنی شکلاتی دوست دارد.
مثلا:

– They study English grammar. (Action)
– آنها گرامر انگلیسی را مطالعه می کنند. (عمل)

– We celebrate independence day. (Event)
– ما روز استقلال را جشن می گیریم. (رویداد)

– she sleeps at night. (State)
– او  شب می خوابم. (حالت)

افعال حرکتی

فعل‌های حرکتی یا اکشن در زبان انگلیسی بیانگر اعمال فیزیکی و فعالیت فاعل (شخص یا شی) هستند. در فارسی این نوع از فعل با عنوان افعال پویا نیز شناخته می‌شود.

برخلاف افعال حالتی، فعل‌های حرکتی را می‌توان به‌صورت استمراری و همراه با استفاده کرد. مثل:

-They are playing computer games
دارن بازی کامپیوتری میکنن

-They are watching TV
آنها در حال تماشای تلویزیون هستند

-Ali is riding his bike
علی دوچرخه سواری می کند

-The children are playing in the park
بچه ها در پارک بازی می کنند

افعال مرکب (Phrasal Verbs)

فعل‌های مرکب عبارتی افعالی هستند که برای ایجاد یک معنی خاص و منحصربه‌فرد استفاده شده و به همراه حروف اضافه در جمله می‌آیند. این فعل‌ها به طور معمول اصطلاح هستند. بدین معنی که نمی‌توان آن‌ها را بر اساس کلمات موجود و به‌صورت تحت‌اللفظی ترجمه کرد. به‌عنوان‌مثال کلمه looking after به معنی «مراقبت کردن» به کار می‌رود.

به مثال‌های زیر توجه کنید:

-The plane took off an hour late
هواپیما با یک ساعت تاخیر پرواز کرد.

-Stop picking on your brother
دست از تندی با برادرت بردار!

افعال شرطی (Conditional Verbs)

فعل‌های شرطی به افعالی می‌گویند که در جملات شرطی استفاده می‌شوند و یک نتیجه فرضی را توصیف می‌کنند که به یک شرط دیگری متکی باشد. در جملات شرطی بیشتر از همه از کلمه if برای بیان یک وضعیت شرطی استفاده می‌شود. به مثال‌های زیر توجه کنید:

-If you had done your chores, you could have had an ice cream cone
اگر کارهای خود را انجام داده بودی، می‌توانستی یک بستنی قیفی داشته باشی.

-You would get better grades if you studied harder
اگر سخت‌تر درس می‌خواندی، نمرات بهتری می‌گرفتی.

افعال سببی (Causative Verbs)

فعل‌های سببی برای نشان‌دادن اینکه  کسی یا چیزی موجب بروز اتفاقی شده است، باید از این نوع از فعل استفاده کنید.

افعال سببی به طور معمول به همراه یک اسم یا ضمیر در جمله استفاده شده و در کنار آن‌ها یک فعل infinitive که غیر سببی است استفاده می‌شود. این افعال یک عملی را توصیف می‌کنند که به‌خاطر آن شخص یا چیز اتفاق افتاده است. به مثال‌های زیر توجه کنید:

-The bigger house enabled the family to have more room for their belongings
خانه بزرگ‌تر به خانواده این امکان را می‌داد که فضای بیشتری برای وسایل خود داشته باشند.

-The new dress code forced the students to wear different shoes
یونیفرم جدید دانش‌آموزان را وادار به پوشیدن کفش‌های مختلف کرد.

فعل ماضی (شکل دوم) و مضارع (شکل سوم) با افزودن “d” یا “ed” ساخته می شود، فعل منظم نامیده می شود. برخی از فهرست افعال منظم در زیر آورده شده است.

Walk	Walked	Walked
Talk	Talked	Talked
Clean	Cleaned	Cleaned
Choke	Choked	Choked
Grate	Grated	Grated
Book	Booked	Booked
Ban	Banned	Banned
Amuse	Amused	Amused
Answer	Answered	Answered
Accept	Accepted	Accepted

فعل بی قاعده

اگر صیغه فعل غیر از فعل منظوم باشد به آن فعل بی قاعده می گویند. مثلا،

Present	Past	Past Participle
Shut	Shut	Shut
Drink	Drank	Drunk
Break	Broke	Broken
Beat	Beat	Beaten
Become	Became	Become
Bid	Bid	Bid
Drive	Drove	Driven
Has/Have	Had	Had
Know	Knew	Known
Rise	Rose	Risen

فعل ربطی

به فعلي كه به عنوان رابط بين دو كلمه عمل مي كند، فعل پيوند دهنده مي گويند. یک موضوع را به یک اسم یا صفت در محمول متصل یا پیوند می دهد.
پیوند دادن لیست افعال:

Appear	Become	Feel
Look	Taste	Turn
Sound	Seem	Grow

He remained silent
او ساکت ماند.

The matches are full of sticks
کبریت ها پر از چوب است.

The room is very spacious
اتاق بسیار جادار است.

فعل گذرا

فعلي كه براي تكميل خود به يك مفعول نياز دارد، فعل متعدي ناميده مي شود. متعدی نامیده می شود زیرا عمل خود را از فاعل به مفعول منتقل می کند.

The boy kicks the football
پسر به فوتبال لگد می زند.

He loves his mother
او عاشق مادرش است.

معمولاً بعد از فعل متعدی از حرف اضافه preposition استفاده نمی شود.

حالا یک مثال دیگر ببینید:
The servant cleans the floor
خادم زمین را تمیز می کند.

در این جمله عملی که با فعل پاک می شود از فاعل، خادم به فلان مفعول یعنی کف می رسد. بنابراین فعل “پاک می کند” یک فعل متعدی نامیده می شود.

فعل لازم

فعلي كه براي تكميل خود به هيچ مفعولي نياز ندارد، فعل ناگذر ناميده مي شود. فعل خود را از فاعل به مفعول منتقل نمی کند.

مثلا،

The girls sleep
دخترا میخوابند.

He died in an accident
او در یک تصادف جان باخت.

معمولاً حروف اضافه بعد از فعل ناگذر استفاده می شود.

مثال دیگر:
We sleep at night
ما شب ها می خوابیم.

در این جمله فعل خواب از فاعل ما به هیچ شیئی نمیگذرد. پس فعل خواب را فعل مجهول می گویند.

فعل متناهی

افعال متناهی به افعالی گفته می شود که می توانند شکل خود را مطابق با موضوع تغییر دهند. زمان (گذشته یا حال) و موضوع را مشخص می کند. به شما می گوید چه کسی این عمل را انجام می دهد و چه زمانی انجام می شود.

مثلا،

I eat rice
من برنج میخورم.

.He eats rice
برنج می خورد.

.They eat rice
برنج می خورند.

I am a student
من یک دانش آموز هستم.

He is a student
یک دانش آموز است.

They are students
دانشجو هستند.

فعل مصدر

مصدر فعلي است كه قبل از آن «to» باشد. وقتی در ابتدای جمله استفاده می شود عمل بی نهایت را نشان می دهد.

مثلا،

To see is to believe
دیدن یعنی باور کردن
To be weak is miserable
ضعیف بودن بدبخت است.

عملکرد فعل مصدر

اگر به عملکردی که فعل مصدر در جمله انجام می دهد نگاه کنیم، ممکن است آن را هم اسم و هم فعل در نظر بگیریم.

مصدر به عنوان اسم و فعل

به عنوان مثال،

I like to finish the work quickly
دوست دارم کار را سریع تمام کنم.

در این جمله عبارت to finish کارهای زیر را انجام می دهد.

مفعول فعل متناهی like است – بنابراین تمام کردن شبیه اسم است (زیرا مفعول بودن کار اسم است).
عبارت to finish مفعول خاص خود را دارد، work – بنابراین به پایان رساندن یک فعل است (از آنجایی که افعال دارای مفعول هستند).
قید به سرعت تغییر می کند (یعنی چیز بیشتری در مورد آن به ما می گوید) تا تمام شود. از آنجایی که عبارت to finish با یک قید قابل تغییر است، باید یک فعل باشد.
می توان گفت مصدر اگرچه در خانواده فعل متولد شده است، اما خود را به فعل بودن محدود نمی کند. وقتی در دنیای جملات معاشرت می کند، اغلب مانند یک اسم رفتار می کند.
مصدر به عنوان صفت یا قید
در برخی موارد حتی مانند یک صفت مانند جمله زیر رفتار می کند.

That was a game to watch!
این یک بازی برای تماشا بود!

در این جمله to watch چیز بیشتری در مورد کیفیت بازی به ما می گوید (اسم). توصیف یک اسم کار یک صفت است.

گاهی اوقات مانند یک قید رفتار می کند. جمله زیر این موضوع را نشان می دهد.

Her voice is pleasant to hear
شنیدن صدای او دلنشین است.

عبارت شنیدن چیزهای بیشتری در مورد کیفیت خوشایند بودن به ما می گوید. کلمه خوشایند یک صفت است و کلماتی که بیشتر در مورد یک صفت به ما می گوید (تغییر دهنده صفت) به طور سنتی قید نامیده می شود.

افعال کمکی

از مهم‌ترین فعل‌های کمکی می‌توان به be, do, have اشاره کرد.

مثال برای افعال کمکی:

Ali is working now
علی الان داره کار میکنه

در این جمله دو فعل وجود دارد: is و working

فعل working که به معنی کارکردن به‌کاررفته است، فعل اصلی جمله به شمار می‌رود. به دلیل این‌که از انجام عملی حرف می‌زند و فعل is فعل کمکی است که کاربرد آن کمک به جمله است تا مخاطب بتواند زمان جمله را از طریق آن تشخیص دهد.

بنابراین، کمک به بیان زمان یک جمله، از ویژگی‌های افعال کمکی است. فعل‌های کمکی همچنین برای بیان جمله‌های منفی استفاده می‌شوند.

modal verb ها نوع دیگری از افعال کمکی هستند. از جمله این افعال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

Can, could, may, might, will, would, shall, should, must.

این نوع از افعال به ما کمک می‌کنند تا به‌وسیله آنها حالت یا به‌اصطلاح mood جمله را بیان کنیم. در گرامر انگلیسی mood به معنی حالت بیان گوینده هست. مثل:

-He might want to come with us.

SPLIT INFINITIVE

یک مصدر منقطع یک قید و قید را بین دو قسمت مصدر کامل قرار می دهد. ” generously sprinkle ” یک مصدر منقطع است زیرا
“To generously sprinkle” کلمه “generously” را از “to” کلمه “sprinkle” جدا می کند.

وقتی یک قید بین “to” و “verb” قرار می دهیم، به آن Split Infinitive می گویند.

اگر می‌خواهید به یاد بیاورید که مصدر تقسیم چیست، فقط معروف‌ترین مثال را به خاطر بسپارید: “to boldly go where no one has gone before.” “To boldly go” مصدر منقطع است. “Boldly” جدا میکند “to go.”

با این حال، توصیه می شود از تقسیم مصدر اجتناب شود. مثلا،

To quickly leave
تا سریع ترک کنی

To always want
همیشه خواستن

To easily excel
به راحتی برتری پیدا کنید.

جمع بندی و نتیجه گیری

در این مقاله انواع مختلف فعل در زبان انگلیسی به‌صورت خلاصه و ساده آموزش داده شد. اما اگر مشکلی به وجود آمد حتما با ما از طریق بخش کامنت در ارتباط باشید.